Vaak Voorkomende Bijwerkingen Van Stikstofoxide, Symptomen Van Overdosering En Belangrijke Voorzorgsmaatregelen

2024 Auteur: Cecilia Ryder | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 14:21

Stikstofmonoxide is een belangrijk signaalmolecuul dat essentieel is voor het lichaam. De ontdekking over zijn rol in het cardiovasculaire systeem resulteerde zelfs in de Nobelprijs (1).

Het gas is betrokken bij vasodilatatie, ademhaling, neurotransmissie, hemostase (preventie van bloeding) en immuunrespons (2). Het inademen van stikstofmonoxide kan echter systemische effecten veroorzaken die duizelig of licht in het hoofd kunnen maken. Andere veel voorkomende symptomen zijn irritatie van de slijmvliezen in luchtwegen, huid en ogen.

Stikstofmonoxide (niet te verwarren met lachgas of lachgas) is zeer onstabiel. Het is een vluchtig gas dat bij contact met lucht wordt omgezet in stikstofdioxide.

Dit artikel bespreekt de bijwerkingen van salpeterzuur, de meest voorkomende symptomen en de gevolgen van overdosering. Scroll naar beneden voor meer informatie.

• Bijwerkingen van stikstofoxide
• Symptomen van overdosering

Bijwerkingen van stikstofoxide

Inademing van stikstofmonoxide kan verwarring, hoofdpijn, vermoeidheid, zweten en lethargie veroorzaken (3). Laten we de meer algemene bijwerkingen van stikstofmonoxide in detail bespreken.

1. Kan wazig zicht veroorzaken

Hoge concentraties stikstofmonoxide kunnen irritatie van de ogen veroorzaken. Langdurige blootstelling kan wazig zien veroorzaken. In extreme gevallen kan het zelfs blindheid veroorzaken (4).

2. Kan ademhalingsproblemen veroorzaken

Zelfs lage concentraties stikstofmonoxide kunnen de longen en de luchtwegen irriteren. De eerste symptomen van het inademen van stikstofmonoxide zijn hoesten en ademhalingsmoeilijkheden. Langdurige blootstelling kan spasmen in de longen en longoedeem veroorzaken (4).

Ingeademd stikstofmonoxide, in hogere concentraties, kan behoorlijk dodelijk zijn. Symptomen kunnen zijn: brandwonden, obstructie van de luchtwegen door zwelling van weefsels en zelfs de dood.

Verhoogde niveaus van endogeen stikstofmonoxide in cellen zijn een teken van oxidatieve stress. Hoewel de status van NO niet is vastgesteld, zijn er rapporten die beweren dat NO betrokken zou kunnen zijn bij acuut longletsel (5).

De effecten van stikstofmonoxide op longziekte bij volwassenen zijn onduidelijk (6).

3. Kan hematologische effecten hebben

Patiënten met sepsis hebben een hoger risico op bijwerkingen door stikstofmonoxide. De lichamen van dergelijke patiënten geven grote hoeveelheden stikstofmonoxide af. Het NO wordt omgezet in methemoglobine en nitraat, wat uiteindelijk resulteert in methemoglobinemie (7).

Methemoglobinemie is een aandoening waarbij het ijzer in hemoglobine wordt geoxideerd. Dit schaadt het zuurstoftransport en leidt tot cyanose (een aandoening die wordt gekenmerkt door onvoldoende zuurstof in het bloed) (7).

4. Kan leiden tot stofwisselingsstoornissen

Hogere concentraties stikstofmonoxide worden in verband gebracht met stofwisselingsstoornissen, zoals diabetes en hart- en vaatziekten (8). Patiënten met hyperglykemie (of hoge bloedsuikerspiegel) hebben verhoogde stikstofmonoxidewaarden. Studies hebben hoge NO-niveaus in verband gebracht met endotheeldisfunctie en hart- en vaatziekten (8).

5. Kan arteriële stijfheid veroorzaken

Geïnhaleerd stikstofmonoxide is een vasodilatator en kan de bloeddruk moduleren. Verminderd stikstofmonoxide is in verband gebracht met arteriële stijfheid, een belangrijke oorzaak van hypertensie (9). Hoge bloeddruk kan pulmonale hypertensie veroorzaken, waarbij de bloedstroom in de bloedvaten wordt verstoord. Dit verhoogt het risico op andere stofwisselingsstoornissen, zoals diabetes en hartfalen (9).

6. Kan misselijkheid, braken en diarree veroorzaken

Overdosering van stikstofmonoxide supplementen kan maagproblemen veroorzaken, zoals diarree, misselijkheid en braken. Het kan in extreme gevallen maagverbrandingen veroorzaken (4).

7. Kan vasodilatatie en bloeding veroorzaken

Stikstofmonoxide kan de longcirculatie verstoren. Het kan overmatig bloeden en lage bloeddruk veroorzaken. Mensen die hartmedicatie gebruiken, moeten hun arts raadplegen voordat ze stikstofmonoxideproducten gebruiken.

Stikstofoxidesynthase remt de bloedingstijd. Een overdosis NO kan ook bijwerkingen veroorzaken die verband houden met de nieren, inclusief bloed in de urine (hematurie) (10).

8. Kan cardiovasculaire problemen veroorzaken

Het inademen van stikstofmonoxide kan de gezondheid van het hart fataal zijn. De rol van stikstofmonoxide als vasodilatator is uitgebreid bestudeerd. Het kan echter nadelige effecten veroorzaken, zoals een verminderde hartslag, een verwijdend hart en hartstoornissen (11). Uit onderzoek is ook gebleken dat verhoogde NO-niveaus kunnen leiden tot hartfalen (12).

9. Kan een verstoorde elektrolytenbalans veroorzaken

Overtollig stikstofmonoxide in het lichaam kan leiden tot hoge niveaus van creatinine en ureum (13). Dit kan met name schadelijk zijn voor mensen met lever- of nieraandoeningen, aangezien het het bloedzuiveringsproces kan belemmeren.

Dit zijn enkele van de bijwerkingen van stikstofmonoxide. Het kan ook leiden tot andere bijwerkingen zoals sepsis, infectie, kortademigheid, cellulitis en hoofdpijn (14).

Blijf lezen om de symptomen van een overdosis stikstofmonoxide te kennen.

Symptomen van overdosering

Blootstelling aan hoge niveaus van stikstofmonoxide kan een onmiddellijke reactie uitlokken, zoals buikpijn, vermoeidheid, hoofdpijn, hoesten, misselijkheid en ademhalingsmoeilijkheden. Soms zijn er gedurende 24 uur geen symptomen. Daarna zijn symptomen zoals lethargie, verwardheid, angst, zwelling in de longen of bewustzijnsverlies waargenomen (4).

Volgens anekdotisch bewijs kunnen andere symptomen van overdosering donker gekleurde urine, snelle hartslag, koorts, hoofdpijn, keelpijn, ongebruikelijke bloeding of blauwe plekken zijn. De huid kan bleek worden en andere delen, zoals de lippen en vingernagels, kunnen blauw worden.

Wat is een hoog stikstofoxidegehalte?

De wettelijke limiet voor beroepsmatige blootstelling aan NO is 25 delen per miljoen (ppm). Alles hoger dan dat kan giftig zijn (15).

Hoeveel stikstofoxide moet u innemen?

De aanbevolen dosis is 20 ppm. Onze cellen zijn in staat om endogeen stikstofmonoxide te produceren om aan de behoeften van het lichaam te voldoen. U kunt echter natuurlijk NO toevoegen door nitraatrijke groenten te consumeren, zoals sla, selderij, rode biet en spinazie.

Het consumeren van vitamines en antioxidanten, zoals vitamine C en glutathion, helpt ook bij het stimuleren van NO-niveaus in het lichaam. Het consumeren van orale supplementen, zoals L-Arginine en L-citrulline, verhoogt ook NO.

Aangezien u bekend bent met de bijwerkingen van een teveel aan stikstofmonoxide, is het raadzaam om geen extra NO te gebruiken zonder medisch toezicht.

Gevolgtrekking

Stikstofmonoxide is een integraal signaalmolecuul in ons lichaam. Het speelt een belangrijke rol in onze cardiovasculaire gezondheid en immuunsysteem. Het heeft veel therapeutische en farmaceutische toepassingen. Het wordt gebruikt in beademingsapparatuur op intensive care-afdelingen om baby's met acuut respiratory distress syndrome te helpen goed te ademen.

Onderzoek naar de rol van salpeterzuur als therapie voor longaandoeningen of hart- en vaatziekten is echter controversieel. De bijwerkingen van blootstelling aan NO kunnen licht tot fataal zijn, afhankelijk van de duur en dosering. Kinderen zijn bijzonder kwetsbaar voor de nadelige effecten van NO vanwege hun lagere lichaamsgewicht.

Raadpleeg een arts als u hoofdpijn, duizeligheid of buikpijn ervaart na blootstelling aan stikstofmonoxide. Zelfs als er geen symptomen optreden, wordt medische hulp aanbevolen.

Antwoorden van experts op vragen van lezers

Veroorzaakt stikstofmonoxide hersenbeschadiging?

Onderzoek naar de rol van stikstofmonoxide in de hersenen is niet duidelijk. Meer studies zijn gerechtvaardigd om de rol van stikstofmonoxide in dit aspect te begrijpen.

Hoe test je op stikstofmonoxide niveaus?

Er zijn specifieke medische tests beschikbaar. Diagnostische hulpmiddelen zoals pH-strips kunnen ook worden gebruikt om te testen op stikstofmonoxide.

15 bronnen

Stylecraze heeft strikte inkooprichtlijnen en vertrouwt op collegiaal getoetste studies, academische onderzoeksinstellingen en medische verenigingen. We vermijden het gebruik van tertiaire verwijzingen. U kunt meer lezen over hoe we ervoor zorgen dat onze inhoud nauwkeurig en actueel is door ons redactionele beleid te lezen.

• Ignarro, Louis J. "Stikstofmonoxide: een uniek endogeen signaalmolecuul in de vasculaire biologie (Nobelprijs)." Angewandte Chemie International Edition 38.13-14 (1999): 1882-1892.

  onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/(SICI)1521-3773(19990712)38:13/14%3C1882::AID-ANIE1882%3E3.0. CO;2-V

• Divakaran, Sanjay en Joseph Loscalzo. "De rol van nitroglycerine en andere stikstofoxiden bij cardiovasculaire therapieën." Tijdschrift van het American College of Cardiology 70.19 (2017): 2393-2410.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5687289/

• Divakaran, Sanjay en Joseph Loscalzo. "De rol van nitroglycerine en andere stikstofoxiden bij cardiovasculaire therapieën." Tijdschrift van het American College of Cardiology 70.19 (2017): 2393-2410.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5687289/

• "Portaal voor giftige stoffen - stikstofoxiden." Centra voor ziektebestrijding en -preventie, centra voor ziektebestrijding en -preventie, www.atsdr.cdc.gov/MMG/MMG.asp?id=394&tid=69.

  www.atsdr.cdc.gov/MMG/MMG.asp?id=394&tid=69

• Van der Vliet, Albert, Jason P. Eiserich en Carroll E. Cross. "Stikstofmonoxide: een pro-inflammatoire mediator bij longziekte ?." Ademhalingsonderzoek 1.2 (2000): 1.

  respiratory-research.biomedcentral.com/articles/10.1186/rr14

• Hart, C. Michael. "Stikstofmonoxide bij longziekte bij volwassenen." Borst 115,5 (1999): 1407-1417.

  pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10334161/

• Rehman, Habib Ur. "Evidence-based case review: methemoglobinemia." Western Journal of Medicine 175.3 (2001): 193.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1071541/

• Adela, Ramu, et al. "Hyperglykemie verhoogt de productie van stikstofmonoxide bij diabetes: een onderzoek onder Zuid-Indiase patiënten." PloS one 10.4 (2015).

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4403926/

• Hermann, Matthias, Andreas Flammer en Thomas F. Lüscher. "Stikstofmonoxide bij hypertensie." The Journal of Clinical Hypertension 8 (2006): 17-29.

  pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17170603

• Reddy, YS, et al. "Stikstofmonoxide status bij patiënten met chronische nierziekte." Indian journal of nephrology 25.5 (2015): 287.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4588324/

• Cotton, JM, MT Kearney en AM Shah. "Stikstofmonoxide en myocardfunctie bij hartfalen: vriend of vijand ?." Heart 88.6 (2002): 564.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1767463/

• Macdonald, Peter, Christopher Schyvens en David Winlaw. "De rol van stikstofmonoxide bij hartfalen." Drugs & veroudering 8.6 (1996): 452-458.

  pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8736629

• Meenakshi, SR en Rajni Agarwal. "Stikstofmonoxide niveaus bij patiënten met chronische nierziekte." Journal of clinical and diagnostic research: JCDR 7.7 (2013): 1288.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3749617/

• Hierholzer, C., en TR Billiar. "Stikstofmonoxide bij trauma en sepsis." Chirurgische behandeling: op bewijzen gebaseerd en probleemgericht. Zuckschwerdt, 2001.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK6909/

• Stavert, DM en BE Lehnert. "Stikstofmonoxide en stikstofdioxide als inductoren van acuut longletsel bij inademing in relatief hoge concentraties gedurende korte perioden." Inhalation Toxicology 2.1 (1990): 53-67.

  www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/08958379009145245